Биопсијата претставува хирушка постапка на земање примерок на ткивото заради хистопатолошки преглед. Биопсија се користи во сите ситуации кај кои веќе се искористени сите останати дијагностички процедури и не може да се прецизира дефинитивна дијагноза.
Во максилофацијалната хирургија најчесто се користат два типа на биопсија:
- Инцизиона биопсија
- Ексцизиона биопсија
Инцизиона биопсија значи земање примерок од репрезентативниот дел на промените кои се испитуваат. Ако тие промени се во големи размери и на различни делови, имаат различни микроскопски карактеристики, се земаат примероци од повеќе места. Најчести индикации за инцизиона биопсија претставуваат:
- Обимни или нејасно ограничени промени кај кои после ексцизија не е возможно да се затвори дефектот на околното ткиво,
- Промени кои се лоцирани на анатомски неповолни места на кои при ексција е можно да дојде до повреда на одредени нервни или крвни садови,
- Потенцијално малигни лезии.
Ексцизиона биопсија значи in toto отстранување на промените заедно со слој од околното здраво ткиво. Оваа врста биопсија значи истовремено и дефинитивно лечење на испитуваните промени. Индикации за ексцизиона биопсија претставуваат:
- Мали ( помалку од 2 см во пречник ), клинички бенигни промени, без разлика на нивната локализација и конзистенција,
- Секоја лезија која може во потполности да се отстрани, а при тоа да не настане значајна трауматизација на околното ткиво.
Биопсија ex tempore се изведува во ситуации кај кои врз основа на клиничките испитувања (преоперативни и интраоперативни) не може со сигурност да се заклучи природноста на испитуваните промени, а воедно и ни продолжувањето на самата хирушка интервенција. Во такви ситуации доаѓа до потреба за брза, интраоперативна хистопатолошка дијагноза. Постапката подразбира земање на исечок од ,,сумливите,, места, а потоа нивна скратена обработка во хистопатолошка лабораторија. Патологот после 10-15 минути поставува прелиминарна дијагноза од која зависи продолжувањето на хирушката интервенција. Меѓутоа ex tempore дијагностика подразбира и можност за грешка.
Денес класичната хистопатолошка дијагностика збогатена со нови техники за дијагноза, дава поголем избор за проверка, како што се: имунохистохемија ( примена на биолошки маркери) и тн flow цитометрија ( со антитела на цитоплазматските интермедијарни филаменти).
Повеќе за д-р Елена Мојсовска >>>
-авторски текст, не смее да се користи зa комерцијални цели и/или реемитување-